271 / مسیح علی نژاد / January 1, 2014 / IRANIANs

مرا به رشحه قلمی بنوازید

On Wednesday, January 1, 2014 2:25 AM, bagher mohammadpour <bmp1337@yahoo.com> wrote to Masih Ali-nejad <Masih.author@gmail.com>;:

On Sunday, December 15, 2013 4:00 PM, bagher mohammadpour <bmp1337@yahoo.com> wrote:

آقای میبدی سلام

 

امید است سلامت و خرسند باشید. من شما را از برنامه "این سوی زمان، آن سوی زمان" به یاد دارم: اگر اشتباه نکرده باشم. با آن صدای مخصوص و به یاد ماندنی.²

 

من باقر محمدپور هستم: داروسازی ایرانی‌ و ۵۴ ساله و با بیش از ۲۰ سال سابقه در کارخانجات داروسازی ایران. هفت سال پیش به منظور استمداد از غرب دمکرتیک در افشای بحرانی ملی‌ در داروسازی ایران به پاریس آمدم ولی‌ ترجمان غریو سخن من و ثقل سامعه دموکراسی این شعر معروف د که: ²

 

من گنگ خوابدیده و عالم تمام کار

من عاجزم زگفتن و خلق از شنیدنش

 

شما را در اینجا از طریق دوستی یافتم که چند برنامه از شما و دکتر هولاکویی را به سمع من رساند. از آنچه از شما شنیدم و از دوستان در باره شما شنیدم، شما را فردی ملی‌ به معنی‌ دقیق آن یافتم. آیا شما میتوانید به من در افشای آن فاجعه ملی‌، به طریق مستقیم یا به واسطه "راه نمایندگی"، کمک کنید؟²

 

در هر دو صورت دوست دارم مرا از نظر و تصمیم خود با خبر سازید: رای رای شماست و من تسلیم اراده شما بر شما هستم. تنها تمنای من انست که سر این مکتوب را به سنگ سکوت حوالت نکنید و  سامعه مرا به رشحه قلمی بنوازید تا چراغ روشن چشم از راه باد عمر برگیرم:²

 

ببوی مژده وصل توی تو تا سحر شب دوش

به راه باد نهادم چراغ روشن چشم.²

 

که صائب نیز در بیفایدگی روشنی چراغ انتظار در بعضی‌ از مواضع زندگی‌ میگوید:²

 

گر زندگی‌ به کام بود مرگ مشکل است

پروای باد نیست چراغ مزار را 

 سکوت ناموجه غرب، به قول کامو، تا کنون بیش از ۲۵۵۵ روز و شب از عمر مرا به قتل رسانده است. شما مرا به حیات مدد رسانید که "دوران ناتوانی‌‌ها بسی‌ زیر زمین دارد".²

  

اگر میل مایل شما تمایل کرد، فیسبوک مرا با این نام بجویید :²

 

bagher mohammadpour

 

.شاید چیزی از جنس "سخن" در ان افتاده باشد. فقط شاید²

  

ارادتمند

باقر محمدپور