On Wednesday, January 13, 2010 2:59 PM, bagher mohammadpour <bmp1337@yahoo.com> wrote to Registry@ohchr.org <Registry@ohchr.org>:
Right Honorable Navanethem Pillay
UN High Commissioner for Human Rights
Few weeks ago (December 5, 2009) I sent the following Persian letter for the PMs of Australia and Canada. Because this letter contains some theoretical discussion and mentions some abstract and legal principles, maybe you find it interesting and helpful in making a better perspective of the "crisis in the pharmaceutical industries of Iran".
I deeply hope this crisis finds a WAY to its SOLUTION by you and your will and commitment to protect, support, advancement and development of Human Rights throughout the world.
Respectfully yours
B Mohammadpour
عالیجناب آقای کوین راد
نخست وزیر کشور استرالیا
خوشحالم كه شرکت "گوگل" این امکان را فراهم ساخت كه این نامه را به زبان فارسی بنویسم تا کوتاه تر، ساده تر و رساتر باشد.
جناب آقای نخست وزیر در دو نامه گذشته از شما و کشور مطبوع درخواست کرده بودم كه در جهت پیشبرد آرمان دموکراسی در ایران و تحکیم حقوق بشر و ایجاد حمایتهای قانونی از فعالان اجتماعی به من کمک کنید. چون شرکت "گوگل" امکان نگارش پارسی را فراهم کرد بار دیگر بر آن شدم كه نامه ای دیگر به زبان شیرین پارسی خدمتتان ارسال کنم و درخواست خود را در آن دو نامه با اتکا بر یک اصل تئوریک و سه شاهد تجربی تجدید و تحکیم و مکرر کنم.
۱- اندیشمندان "دموکراسی" را در تحلیل نهایی "اتکا بر اندیشه و سخن مبتنی بر آن در اداره جامعه و حل و فصل منازعات آن دانسته اند". لاجرم تکرار "خواستی" كه اولا متکی بر اندیشه است و ثانیا تامین کننده منافع بیش از شصت میلیون انسان است، همچنان امری دمکراتیک و انسانی و امروزین است. پس این "الحاح و اصرار" عین روش جاری مدرن است در اعمال دموکراسی و نشانه اعتقاد به وخامت اوضاع ایران است در تمامی ساحت ها.
۲- چند روز پیش دردانشنامه "ویکیپدیا" خواندم كه نماینده پارلمان افغانستان، خانم جویا (۱) به دنبال یک نطق "نانو" ( نود ثانیه ای) به یک چهره جهانی تبدیل شد و حتا کاندید جایزه صلح نوبل هم گردید. خانوم جویا در "نانو-نطق" خود نه چیزی گفتند كه بر جهانیان پنهان بود، ونه از آن سخنان نفعی به افغانیان رسید ونه بعد از آن تحولی در افغانستان حاصل آمد. کانادا و ایتالیا به او شهروندی افتخاری دادند و حتی فیلسوف طراز اولی مثل "نوام چامسکی" او را در دریافت جایزه نوبل محق تر از اوباما دانست!! به اعتقاد من لیست جوایز او نشانه نوعی "هیستری" سیاسی و اجتماعی فراگیر در روزگار ماست.
نخست وزیر کشور استرالیا
خوشحالم كه شرکت "گوگل" این امکان را فراهم ساخت كه این نامه را به زبان فارسی بنویسم تا کوتاه تر، ساده تر و رساتر باشد.
جناب آقای نخست وزیر در دو نامه گذشته از شما و کشور مطبوع درخواست کرده بودم كه در جهت پیشبرد آرمان دموکراسی در ایران و تحکیم حقوق بشر و ایجاد حمایتهای قانونی از فعالان اجتماعی به من کمک کنید. چون شرکت "گوگل" امکان نگارش پارسی را فراهم کرد بار دیگر بر آن شدم كه نامه ای دیگر به زبان شیرین پارسی خدمتتان ارسال کنم و درخواست خود را در آن دو نامه با اتکا بر یک اصل تئوریک و سه شاهد تجربی تجدید و تحکیم و مکرر کنم.
۱- اندیشمندان "دموکراسی" را در تحلیل نهایی "اتکا بر اندیشه و سخن مبتنی بر آن در اداره جامعه و حل و فصل منازعات آن دانسته اند". لاجرم تکرار "خواستی" كه اولا متکی بر اندیشه است و ثانیا تامین کننده منافع بیش از شصت میلیون انسان است، همچنان امری دمکراتیک و انسانی و امروزین است. پس این "الحاح و اصرار" عین روش جاری مدرن است در اعمال دموکراسی و نشانه اعتقاد به وخامت اوضاع ایران است در تمامی ساحت ها.
۲- چند روز پیش دردانشنامه "ویکیپدیا" خواندم كه نماینده پارلمان افغانستان، خانم جویا (۱) به دنبال یک نطق "نانو" ( نود ثانیه ای) به یک چهره جهانی تبدیل شد و حتا کاندید جایزه صلح نوبل هم گردید. خانوم جویا در "نانو-نطق" خود نه چیزی گفتند كه بر جهانیان پنهان بود، ونه از آن سخنان نفعی به افغانیان رسید ونه بعد از آن تحولی در افغانستان حاصل آمد. کانادا و ایتالیا به او شهروندی افتخاری دادند و حتی فیلسوف طراز اولی مثل "نوام چامسکی" او را در دریافت جایزه نوبل محق تر از اوباما دانست!! به اعتقاد من لیست جوایز او نشانه نوعی "هیستری" سیاسی و اجتماعی فراگیر در روزگار ماست.
اما مساله من به هیچ وجه با مساله خانم جویا قابل مقایسه نیست. بحران داروسازی ایران: ۱)مساله ای پنهان است كه در سی سال گذشته ادامه داشته؛ ۲)مخاطرات بسیاری برای همه مردم ایران دارد و حل آن ضرورتی عاجل است و با منافع بی شمار؛ ۳) افشای آن تبعات و منافع داخلی و خارجی بسیاری دارد؛ ۴) و چهره ای پنهانی از زندگی و سیاست در ایران را آشکار میسازد كه تا کنون از نگاه ایرانیان و جهانیان پنهان بوده است. سخنان خانوم جویا هیچ یک از این تبعات و فواید را نداشت.
۳- پس از حدود ۴ ماه بلاخره آقای "مازیار بهاری" از زندان آزاد شد به خانه بازگشت. اینبار نیز دولت کانادا (همانند تمامی کشورهای دموکراتیک) نهایت سعی و اقتدار خود و دوستان و دول غربی را به میدان آورد تا ایشان را كه در حقیقت "گروگان مشاجرات سیاسی بودند" (همانندخانم کلود ریتس فرانسوی) آزاد کرد. تلاشی كه شایسته تمجید و قدردانی است و دولت کانادا در گذشته ای نه چندان دور تلاش مشابهی را اول برای آزادی وسپس برای تعیین علت قتل خانم زهرا کاظمی نشان داده بود.
بی شک این تلاش ها دو علت دارد. اول تعهدی که هر کشوری به امنیت شهروندان خود دارد ( البته نه تمامی آنها از جمله ایران و...) و دوم تعهد به امر "انسان فی نفسه " است. اصل "اصالت فی نفسه انسان" سنگ بنیادین نظریه "حقوق بشر" است. از این منظر "معضل داروسازی ایران" قابل قیاس با هیچیک از نمونه هایی نیست كه تا کنون در سطح بین المللی درباره گستردگی نقض حقوق بشر در ایران مطرح شده است. به خاطر ندارم كه تا کنون گزارشی از نقض همزمآن و هر روزه و سی ساله ی حقوق شصت میلیون انسان گزارش شده باشد: آنهم بنیادی ترین حقوق که به "اصل بقا و وجود" ناظرند و نه به "حقوق اجتمایی و سیاسی"!!!
۳- پس از حدود ۴ ماه بلاخره آقای "مازیار بهاری" از زندان آزاد شد به خانه بازگشت. اینبار نیز دولت کانادا (همانند تمامی کشورهای دموکراتیک) نهایت سعی و اقتدار خود و دوستان و دول غربی را به میدان آورد تا ایشان را كه در حقیقت "گروگان مشاجرات سیاسی بودند" (همانندخانم کلود ریتس فرانسوی) آزاد کرد. تلاشی كه شایسته تمجید و قدردانی است و دولت کانادا در گذشته ای نه چندان دور تلاش مشابهی را اول برای آزادی وسپس برای تعیین علت قتل خانم زهرا کاظمی نشان داده بود.
بی شک این تلاش ها دو علت دارد. اول تعهدی که هر کشوری به امنیت شهروندان خود دارد ( البته نه تمامی آنها از جمله ایران و...) و دوم تعهد به امر "انسان فی نفسه " است. اصل "اصالت فی نفسه انسان" سنگ بنیادین نظریه "حقوق بشر" است. از این منظر "معضل داروسازی ایران" قابل قیاس با هیچیک از نمونه هایی نیست كه تا کنون در سطح بین المللی درباره گستردگی نقض حقوق بشر در ایران مطرح شده است. به خاطر ندارم كه تا کنون گزارشی از نقض همزمآن و هر روزه و سی ساله ی حقوق شصت میلیون انسان گزارش شده باشد: آنهم بنیادی ترین حقوق که به "اصل بقا و وجود" ناظرند و نه به "حقوق اجتمایی و سیاسی"!!!
۴- اگر موارد دو و سه به وجه تقریب به درک اهمیت مساله کمک می کرد، رسوایی اخیر شرکت عظیم "فایزر"، اهمیت بحران داروسازی ایران را "اثبات میکند" و راه را بر انکار و تردید ها میبندد. دیدیم (۲) كه تبلیغات دروغ "بزرگترین جریمه تاریخ امریکا و جهان" را به عهده شرکت فایزر گذاشت. اگر نسبت های ریاضی و علمی را در مقایسه معضلات داروسازی ایران و فایزر به کار گیریم، بی شک نمیتوان "حدی عددی" برای جریمه متخلفان و مرتکبان آن همه خطاهای فاجع آمیز در ایران تعین کرد.. در مقایسه با بحران داروسازی ایران باید مساله "فایزر" را یک "هیچ بزرگ" دانست. "هیچ" چون "دروغ" در برابر آنچه در داروسازی ایران میگذارد وزنی و اهمیتی ندارد؛ و "بزرگ" بخاطر" انعکاس" گسترده و "مبلغ نجومی جریمه".
مگر برای قبول یا اثبات اهمیت یک" نظریه علمی" یا "امری اجتمایی" در دنیای مدرن به چه نوع و چه اندازه یا چه تعداد شواهد و ادله نیاز است كه نامه ها پیشین و اینک این یک از ارائه انها ناتوان است؟ همچنانکه در گذشته به استحضار جنابعالی رساندم تمام مدعیات من مستنداند به "مدارکی کاملا رسمی" از تولید کنندگان دارو و وزارت بهداری. برای اثبات آن فاجعه، اسنادی معتبرتر از آنچه من در دسترس دارم نمیتوان یافت و حتی میتوان گفت كه احتمال یافتن "چنان مدرکی" امتناع منطقی به وجود دارند.
عالیجناب; اجابت درخواست من واجد منافعی اقتصادی و علمی برای کشور شما هم هست، اگر چه اطمینان دارم كه این "مزایا و منافع حرفه ای" در قیاس با "تحکیم اعتباری" كه "افشای" آن فاجعه در کشور شما برای آن کشور در جهان به دنبال خواهد آورد وزنی و بهایی ندارد. داروسازی یکی از بزرگترین و استراتژیک ترین صنایع جهان معاصر است و "آموزش داروساز" فعالیتی پرهزینه است و تربیت "داروساز صنعتی با تجربه" از شق اول هم دشوارتر و وقت گیرتر وپرهزینه تر است. مدارک رسمی نشان میدهد كه در طول حدود بیست سال کار صنعتی، هیچگاه از خلاقیت و پشتکار و نوآوریهای تکنیکی و علمی بی بهره نبوده ام واصلاحات عملی كه به انجام رسانده ام، صرفه جویی ها و منافع مالی و اداری بسیاری به دنبال داشته است. در سطح نظری هم در بهترین کتب مرجع "غلطهای جدی" یافتم و جامعترین روش ساخت "مایع ظرفشوی" را نوشتم و نشان دادم كه درآن عرصه ها هم در نادانی خود غرقیم. اطمینان دارم كه شرایط "پذیرش" یک متقاضی مهاجرت یا پناهندگی "مستلزم احراز همه این مولفه های مثبت نیست". در این جا و در این نامه به جنابعالی اطمینان میدهم كه اگر با استناد به مدارک رسمی نتوانستم صحت مدعیات خود را اثبات کنم حکم مراجع قضایی یا سیاسی کشور شما را گردن خواهم نهاد؛ صرف نظر از آنچه باشند.
عالیجناب آقای کوین راد؛ امیدوارم كه این نامه راه را برای توقف یکی از فراگیرترین موارد نقض حقوق بشر در جهان بگشاید و به گشایش فضای اجتماعی در جامعه یی کمک کند كه در تاریک ترین مقطع تاریخ سیصد سال گذشته خود بسر میبرد. وقایع پس از 'انتخابات ریاست جمهوری' اثبات کرد كه گشایش فضای اجتماعی در ایران بدون مساعدت جوامع و دولتهای آزاد و دموکرات تحقق ناپذیر است و امروز روز وفای عهد دموکراسی و حقوق بشر به آرمان خود است.
امید دارم بزودی پاسخ مثبت حمایت جنابعالی و کشور شما از مردم ایران راهی به گشایش فضای زندگی در ایران بگشاید.
ارادتمند
دکتر باقر محمد پور
Respectfully yours
B Mohammadpour
--------------------------------------------------------------------------------
1- http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%84%D8%A7%D9%84%DB%8C_%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%A7
2-http://www.nytimes.com/2009/09/03/business/03health.html
--------------------------------------------------------------------------------
مگر برای قبول یا اثبات اهمیت یک" نظریه علمی" یا "امری اجتمایی" در دنیای مدرن به چه نوع و چه اندازه یا چه تعداد شواهد و ادله نیاز است كه نامه ها پیشین و اینک این یک از ارائه انها ناتوان است؟ همچنانکه در گذشته به استحضار جنابعالی رساندم تمام مدعیات من مستنداند به "مدارکی کاملا رسمی" از تولید کنندگان دارو و وزارت بهداری. برای اثبات آن فاجعه، اسنادی معتبرتر از آنچه من در دسترس دارم نمیتوان یافت و حتی میتوان گفت كه احتمال یافتن "چنان مدرکی" امتناع منطقی به وجود دارند.
عالیجناب; اجابت درخواست من واجد منافعی اقتصادی و علمی برای کشور شما هم هست، اگر چه اطمینان دارم كه این "مزایا و منافع حرفه ای" در قیاس با "تحکیم اعتباری" كه "افشای" آن فاجعه در کشور شما برای آن کشور در جهان به دنبال خواهد آورد وزنی و بهایی ندارد. داروسازی یکی از بزرگترین و استراتژیک ترین صنایع جهان معاصر است و "آموزش داروساز" فعالیتی پرهزینه است و تربیت "داروساز صنعتی با تجربه" از شق اول هم دشوارتر و وقت گیرتر وپرهزینه تر است. مدارک رسمی نشان میدهد كه در طول حدود بیست سال کار صنعتی، هیچگاه از خلاقیت و پشتکار و نوآوریهای تکنیکی و علمی بی بهره نبوده ام واصلاحات عملی كه به انجام رسانده ام، صرفه جویی ها و منافع مالی و اداری بسیاری به دنبال داشته است. در سطح نظری هم در بهترین کتب مرجع "غلطهای جدی" یافتم و جامعترین روش ساخت "مایع ظرفشوی" را نوشتم و نشان دادم كه درآن عرصه ها هم در نادانی خود غرقیم. اطمینان دارم كه شرایط "پذیرش" یک متقاضی مهاجرت یا پناهندگی "مستلزم احراز همه این مولفه های مثبت نیست". در این جا و در این نامه به جنابعالی اطمینان میدهم كه اگر با استناد به مدارک رسمی نتوانستم صحت مدعیات خود را اثبات کنم حکم مراجع قضایی یا سیاسی کشور شما را گردن خواهم نهاد؛ صرف نظر از آنچه باشند.
عالیجناب آقای کوین راد؛ امیدوارم كه این نامه راه را برای توقف یکی از فراگیرترین موارد نقض حقوق بشر در جهان بگشاید و به گشایش فضای اجتماعی در جامعه یی کمک کند كه در تاریک ترین مقطع تاریخ سیصد سال گذشته خود بسر میبرد. وقایع پس از 'انتخابات ریاست جمهوری' اثبات کرد كه گشایش فضای اجتماعی در ایران بدون مساعدت جوامع و دولتهای آزاد و دموکرات تحقق ناپذیر است و امروز روز وفای عهد دموکراسی و حقوق بشر به آرمان خود است.
امید دارم بزودی پاسخ مثبت حمایت جنابعالی و کشور شما از مردم ایران راهی به گشایش فضای زندگی در ایران بگشاید.
ارادتمند
دکتر باقر محمد پور
Respectfully yours
B Mohammadpour
--------------------------------------------------------------------------------
1- http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%84%D8%A7%D9%84%DB%8C_%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%A7
2-http://www.nytimes.com/2009/09/03/business/03health.html
--------------------------------------------------------------------------------
No comments:
Post a Comment