On Friday, January 31, 2014 1:36 PM, bagher mohammadpour <bmp1337@yahoo.com> wrote to webmaster@gooya.com <webmaster@gooya.com>;:
On Wednesday, June 12, 2013 2:23 PM, bagher mohammadpour <bmp1337@yahoo.com> wrote to webmaster@gooya.com <webmaster@gooya.com>;:
To: pm@pm.gc.ca
Sent: Saturday, December 5, 2009 3:12 PM
Subject: A Persian Letter from Paris
TO WHOM RECEIVES THIS LETTER FIRST
This is an extremely important report on one of the most serious
and widest Human Rights violations in the world.
I SINCERELY REQUEST AND BEG YOU TO INFORM
THE HON. MINISTER OF THIS LETTER.
THE MATTER
IS THE LIFE AND SAFETY OF A NATION.
عالیجناب آقای جان هارپر
نخست وزیر کشور کانادا
خوشحالم كه شرکت "گوگل" این امکان را فراهم ساخت كه این نامه را به زبان فارسی بنویسم تا کوتاه تر، ساده تر و رساتر باشد.
جناب آقای نخست وزیر در دو نامه گذشته از شما و کشور کانادا- به عنوان یکی از حامیان بزرگ مردم ایران- درخواست کرده بودم كه در جهت پیشبرد آرمان دموکراسی در ایران و تحکیم حقوق بشر و ایجاد حمایتهای قانونی از فعالان اجتماعی به من کمک کنید. چون شرکت "گوگل" امکان نگارش پارسی را فراهم کرد بار دیگر بر آن شدم كه نامه ای دیگر به زبان شیرین پارسی خدمتتان ارسال کنم و درخواست خود را در آن دو نامه با اتکا بر یک اصل تئوریک و سه شاهد تجربی تجدید و تحکیم و مکرر کنم.
۱- اندیشمندان "دموکراسی" را در تحلیل نهایی "اتکا بر اندیشه و سخن مبتنی بر آن در اداره جامعه و حل و فصل منازعات آن دانسته اند". لاجرم تکرار "خواستی" كه اولا متکی بر اندیشه است و ثانیا تامین کننده منافع بیش از شصت میلیون انسان است، همچنان امری دمکراتیک و انسانی و امروزین است. پس این "الحاح و اصرار" عین روش جاری مدرن است در اعمال دموکراسی و نشانه اعتقاد به وخامت اوضاع ایران است در تمامی ساحت ها.
۲- چند روز پیش دردانشنامه "ویکیپدیا" خواندم كه نماینده پارلمان افغانستان، خانم جویا (۱) به دنبال یک نطق "نانو" ( نود ثانیه ای) به یک چهره جهانی تبدیل شد و حتا کاندید جایزه صلح نوبل هم گردید. خانوم جویا در "نانو-نطق" خود نه چیزی گفتند كه بر جهانیان پنهان بود، ونه از آن سخنان نفعی به افغانیان رسید ونه بعد از آن تحولی در افغانستان حاصل آمد. کانادا و ایتالیا به او شهروندی افتخاری دادند و حتا فیلسوف طراز اولی مثل "نوام چامسکی" او را در دریافت جایزه نوبل محق تر از اوباما دانست!! به اعتقاد من لیست جوایز او نشانه نوعی "هیستری" سیاسی و اجتماعی فراگیر در روزگار ماست.
مساله من به هیچ وجه با مساله خانم جویا قابل مقایسه نیست. بحران داروسازی ایران: ۱)مساله ای پنهان است كه در سی سال گذشته ادامه داشته؛ ۲)مخاطرات بسیاری برای همه مردم ایران دارد و حل آن ضرورتی عاجل است و با منافع بی شمار؛ ۳) افشای آن تبعات داخلی و خارجی بسیاری دارد؛ ۴) و چهره ای پنهانی از زندگی و سیاست در ایران را آشکار میسازد كه تا کنون از نگاه ایرانیان و جهانیان بیرون بوده است. سخنان خانوم جویا هیچ یک از این تبعات و فواید را نداشت.
۳- پس از حدود ۴ ماه بلاخره آقای "مازیار بهاری" از زندان آزاد شد به خانه بازگشت. اینبار نیز دولت کانادا نهایت سعی و اقتدار خود و دوستان و دول غربی را به میدان آورد تا ایشان را كه در حقیقت "گروگان مشاجرات سیاسی بودند" (همانندخانم کلود ریتس فرانسوی) آزاد کرد. تلاشی كه شایسته تمجید و قدردانی است و دولت کانادا در گذشته ای نه چندان دور تلاش مشابهی را اول برای آزادی وسپس برای تعیین علت قتل خانم زهرا کاظمی نشان داده بود.
بی شک این تلاش ها دو علت دارد. اول تعهدی که هر کشوری به امنیت شهروندان خود دارد ( البته نه تمامی آنها از جمله ایران و...) و دوم تعهد به امر "انسان فی نفسه " است. اصل "اصالت "انسان فی نفسه"" سنگ بنیادین نظریه "حقوق بشر" است. از این منظر "معضل داروسازی ایران" قابل قیاس با هیچیک از نمونه هایی نیست كه تا کنون در سطح بین المللی درباره گستردگی نقض حقوق بشر در ایران مطرح شده است. به خاطر ندارم كه تا کنون گزارشی از نقض همزمآن و هر روزه و سی ساله ی شصت میلیون انسان گزارش شده باشد!!!
۴- اگر موارد دو و سه به وجه تقریب به درک اهمیت مساله کمک می کرد، رسوایی اخیر شرکت عظیم "فایزر"، اهمیت بحران داروسازی ایران را "اثبات میکند" و راه را بر انکار و تردید ها میبندد. دیدیم (۲) كه تبلیغات دروغ "بزرگترین جریمه امریکا و جهان" را به عهده شرکت فایزر گذاشت. اگر نسبت های ریاضی و علمی را در مقایسه معضلات داروسازی ایران و فایزر به کار گیریم، بی شک نمیتوان "حدی عددی" برای جریمه متخلفان و مرتکبان آن همه خطاهای فاجع آمیز در ایران تعین کرد. در مقایسه با بحران داروسازی ایران باید هیاهوی "فایزر" را یک "هیچ بزرگ" دانست. "هیچ" چون "دروغ" در برابر آنچه در داروسازی ایران میگذارد وزنی و اهمیتی ندارد؛ و "بزرگ" بخاطر "انعکاس" گسترده و "مبلغ نجومی جریمه".
برای قبول یا اثبات اهمیت یک" نظریه علمی" یا "امری اجتمایی" در دنیای مدرن به چه نوع و چه اندازه یا چه تعداد شواهد و ادله نیاز است كه نامه ها پیشین و اینک این یک از ارائه انها ناتوان است؟ همچنانکه در گذشته به استحضار جنابعالی رساندم تمام مدعیات من مستنداند به مدارکی کاملا رسمی از تولید کنندگان دارو و وزارت بهداری. برای اثبات آن فاجعه، اسنادی معتبرتر از آنچه من در دسترس دارم نمیتوان یافت و حتی میتوان گفت كه احتمال یافتن "چنان مدرکی" امتناع منطقی به وجود دارد.
عالیجناب; اجابت درخواست من واجد منافعی اقتصادی و علمی برای کشور کانادا هم هست، اگر چه اطمینان دارم كه این "مزایا و منافع حرفه ای" در قیاس با "تحکیم اعتباری" كه "افشای" آن فاجعه در کشور شما برای کانادا در جهان به دنبال خواهد آورد وزنی و بهایی ندارد. داروسازی یکی از بزرگترین و استراتژیک ترین صنایع جهان معاصر است و "آموزش داروساز" فعالیتی پرهزینه است و تربیت "داروساز صنعتی با تجربه" از شق اول هم دشوارتر و وقت گیرتر وپرهزینه تر است. مدارک رسمی نشان میدهد كه در طول حدود بیست سال کار صنعتی، هیچگاه از خلاقیت و پشتکار و نوآوریهای تکنیکی و علمی بی بهره نبوده ام واصلاحات عملی كه به انجام رسانده ام، صرفه جویی ها و منافع مالی و اداری بسیاری به دنبال داشته. در سطح نظری هم در بهترین کتب مرجع غلط های جدی یافتم و جامعترین روش ساخت "مایع ظرفشوی" را نوشتم و نشان دادم كه درآن عرصه ها هم در نادانی خود غرقیم. اطمینان دارم كه شرایط "پذیرش" یک متقاضی مهاجرت یا پناهندگی مستلزم احراز همه این مولفه های مثبت نیست. در این جا و در این نامه به جنابعالی اطمینان میدهم كه اگر با استناد به مدارک رسمی نتوانستم صحت مدعیات خود را اثبات کنم حکم مراجع قضایی یا سیاسی کانادا را گردن خواهم نهاد؛ صرف نظر از آنچه باشد.
عالیجناب آقای جان هارپر؛ امیدوارم كه این نامه راه را برای توقف یکی از فراگیرترین موارد نقض حقوق بشر در جهان بگشاید و به گشایش فضای اجتماعی در جامعه یی کمک کند كه در تاریک ترین مقطع تاریخ سیصد سال گذشته خود بسر میبرد. وقایع پس از 'انتخابات ریاست جمهوری' اثبات کرد كه گشایش فضای اجتماعی در ایران بدون مساعدت جوامع و دولتهای آزاد و دموکرات تحقق ناپذیر است و امروز روز وفای عهد دموکراسی و حقوق بشر به آرمان خود است.
امید دارم بزودی پاسخ مثبت حمایت جنابعالی و کشور کانادا از مردم ایران را دریافت کنم.
ارادتمند
دکتر باقر محمد پور
Respectfully yours
B Mohammadpour
For the ease of reference and as attachments I will send a copy of each of my previoue letters today
No comments:
Post a Comment